Pala Şair

Sonbaharı severim. Açıktan bir hüzün ve romantizm vardır görüntüsünde ve havasında. Dallarda yapraklar azalmıştır. Dallar önce gam kasavetten sararıp soluyorlar, daha sonra da yaz gününün yeşiline inat kızarıp, güçlerini yitirerek koca gövdelerini incecik bir sap ile bağlandıkları dallardan; ya esen rüzgarın tesiriyle, ya da azalan güçlerinin etkisiyle kendilerini kem talihim kara bahtım deyip kara toprağa bırakıyorlar. Rüzgar sert eserse uzaklara adeta fırlatılmış gibi ana gövdeden ayrı düşüyorlar, ya da rüzgarın hafif ve ahenkli estiği günlerde; Kuğu Gölü'nde dans eden balerin gibi salına salına nazlı bir şekilde toprakla buluşuyorlar.