ben bu çağın en kırılgan yanıyımiçimde hiç bitmezuzaklara gitmek kıvranmasıhiç gelemem gittiğim yerdensözgelimi yeni yeşermiş bir bahçedenher ton maviden yapılmışbir iç ve bir küçük ülkeden
seni de severim ama bu aradasen kimsinkulağımda sesin yankılanıp durur durmadangözümden gözlerin geçerbulutlar geçer içimden
ben bu çağın en yanık yanıyımsuretine ayna beğenmeyenimsaçlarına yakışacak bir ırmak bulamayan
sana da inanırım ama bu aradaöyle güzel göç ederim ki sözlerinebir daha gelememgittiğim hiç bir yerden
ben bu çağın çağdışısıyımondan sevmez şehirler beniondan sevmem ben şehirleriköylülerle olan vebalı temasımı saymazsakaşağı yukarıkimsesizim bile denilebilir
annemi severim amaannemin kalbindeyimkuşlara bakarız incecik ağlarız annemlebir de onu yavaş yavaş öldürmesemkalbindeyim dedim yasanırım ölüyoruz annemin kalbi ile birlikte
ruhum bu çağın en kurak kesitidiriçimden savaşmak gelir de kıyamamçocuk ağlamasınakadın ağlamasınaannemin ağlamasına
içimden bağırmak gelirruhum bu kentin en kurak yeridirbağırmak bağırmak bağırmak gelir içimdenannem kalbimin en güzel yeridir
seni de severim bu aradaölesiye severimkırk eza bin cefa severim senigözlerin geçer göz pınarlarımdan
turgutu edibi ismeti fazıl oğlu necip beyimaraşlıların tekmil cümlesini severimdamarlarımda yangınlar kundaklar onlar
evliya vardır ve birdirbaha bir o kadar diridirhüzne büyük saygım varben bu çağın en neşesiz yeriyim
her ses bendebir ilk ya da son baharı uyandırabilirannemin adaşıdır ruh ikizim ne tesadüfyabani bir anlamla yaklaşırım elektrikli aletlerekoşarım karnına bilmecelerin
saçlarıma bin volt ceryan yemek isterim ne tuhafdurmadan ölmek isterim defeyz tutar beni bırakmaz
ben bu çağın en kısacık yeriyimömrüm bitmek bilmezmelekler görünmez banadünya sarılır sarıldıkça sırtıma
seni de severim amasen kalbimin en içindesinsana şarkılar şiirler söyleyesimmasallar anlatasımsaçlarına doğru secde edesimkalbinde kalıp ölesim var
annem martı severçok az görmüştür martı ama olsunyine de severben seni severim annemi severimsenin ve annemin gülmenizi severimçok az görmüşümdür ama olsunyine de severim
aklıma zaman takılır bunalırımmekan takılır bunalırımben bu çağın en mekanik yanıyımucu yakılmış bir mektuba benzetirim kendimiişlenmiş bir mendile ya da dişlenmiş elmaya
-mendili işle yollaişle gümüşle yollaiçine üç elma koybirini dişle yolla-
ben bu çağın çok öksüzüyümbabam en çok kızını severzaten her baba en çok kızını severher kız en çok babasına aşıkben bunun anlamını anlıyorum dave fakat anlatamıyorum bir türlü babama
annem beni anlar amaiçimde yanan şeyi görür o
ben bu çağın en ağlak yanıyımgözyaşım akmaz kaskatıyımbin savaş çıkar her gece düşümdebin bir bela alırım her nefesimisigaraya son vermeyi hiç düşünmemseni sevmekten vazgeçmeyi hiç düşünmemanneme sızlanmaktan/anneme sızlamaktanhiç vazgeçmemben bu çağın en onulmaz kısmıyım
ben bu çağın yıkık dökük yanıyımiçimde türlü depremher an göğe bakarım dursuz duraksızgökten de bana bakan biri var mı diye