Onunla tanıştığımda dört yaşındaydı. 

Sıtma, ateş, ishal ve yetersiz beslenmeden muzdaripti. 

Küçük Ahmet hala hayatta mı? 

Zar zor iki kilodan daha ağırdı ve zar zor nefes alıyordu. 

Annesi Fatıma, "Çocuklarımın bir gün okula gitmesini çok istiyorum" demişti.  

Ömer Faruk hala yaşıyor mu bilmiyorum?

O sırada bir yaşındaki çocuk babasının kucağında oturmuş öksürüyordu; annesi birkaç gün önce ölmüştü. 

Yoksa açlık ve sıtmadan felç olmuş yeşil bir çarşaf üzerinde iki yaşındaki bir sefalet olan Muhammed? 

O zamanlar Çocuk Hastanesinde sıcak ve toz içinde derme çatma bir çardak altında uyuklayan erkek ve kızları gördüğümde, bu yüzleri asla unutmayacağımı, hatırlayacağımı hafızama kaydettim.  

Afrika için iyilik kehanetlerinin hepsi gerçekleşmiyor. 

Afganistan, Sudan ve Güney Sudan'daki çocukların yüzlerini gerçekten unutamıyorum. 

Çünkü onlara her zaman yardım edeceğimizi, yalnız bırakmayacağımızı söylemiştim. 

Bizim 42 ülke ve 120 bölgede gerçekleştirdiğimiz yardımların durumu nedir bilmiyorum fakat Sudan’dan gelen bir mektup beni derinden vurdu. 

Mektupta beklenen Türk, vefalı Türk ne zaman geleceksiniz yazıyordu.   

Bayır Bucak Türkmenleri ve Irak Türkmenleri tamamen unutuldu. 

Burada şunuda belirtmek isterim ki hayrı engellenyenlerin de çok vebali var. 

Çünkü onlar hayır zincirinin halkalarını  kırdılar Arakan, Afganistan, Somali, Sudan, Keşmir ve daha bir çok ülkede kurulmuş düzeni yok ettiler.  

O insanları sık sık düşünüyorum. 

Çökmüş yanakları ve donuk gözleri. 

Bir deri bir kemik kalmış kollar ve bacaklar, arada bir sürü şişmiş aç karın. 

Yiyecek kıtlığının tahribatını kendi gözlerimle görmüştüm ve o zamandan berli  son derece fakir olan Doğu Afrika ülkelerindeki durum daha da kötüleşti. 

Oradaki yüz binlerce insan yurtdışından tahıl ithalına bağımlılar.  

Rusya ve Ukrayna'nın şimdiye kadar dünyanın en büyük buğday ihracatçıları arasında yer aldığını ve Afrika'nın yarısını tahılını tedarik ettiğini düşündüğüm de tüylerim diken diken oluyor.  

Ukrayna'nın savaş nedeniyle çok büyük mahsul kıtlığı beklediğini ve neredeyse hiçbir şey teslim edemediğini biliyorum. 

Ve Rusya'nında  buğdaya ihracat yasağı getirdiğini.

Medyada ve basında her gün Mariupol, Kharkiv ve Bucha'daki korkunç olaylar hakkında haberler yapılıyor. 

Ukrayna savaşının Somali, Benin veya Sudan için sonuçları hakkında pek haber yapmıyorlar. 

Bu konuda batılılar çok vahşiler. 

Doğu Afrika, hayal bile edilemeyecek boyutlarda bir felaketin tehdidi altındadır. 

İklim değişikliği nedeniyle birkaç yıldır yağışlar çok az ve yağmur yağmıyor.

Ekinler solmuş, tarlalar nadasa bırakılmış. 

Ve şimdi yabancı tahıl teslimatları da iptal ediliyor.   

Dünya Gıda Programı yardım örgütü yalnızca Etiyopya, Kenya, Somali, Cibuti ve Güney Sudan'da 20 milyon insanın bu tahıl tedarikinden ve kuraklıktan etkileneceğini tahmin edildiğini söyledi. 

"İnsanlar kesinlikle hiçbir ilgilerinin olmadığı bir savaştan muzdarip" oluyorlar.  

Beni yanlış anlamayın, Ukrayna'da olanlar korkunç. 

Ve bence bu kadar çok Alman'ın Ukraynalı mültecilere bağış yapması harika ve mükemmel ve ben de yardım yaptım. 

Ama her zaman yapıldığı gibi unutulan, insanlar neredeyse hiç haberlerde yer almıyor. 

Varlıkları yok sayılan ve fakirlikleri görünmeyen ama aynı zamanda acı çekenleri de gözden kaçırmamalıyız. 

Milyonlarca insan açlık çekiyor. 

Ve binlerce kilometre kuzeydeki savaş şimdi onların sefil hayatlarını daha da cehenneme çevirecek . 

Belki bir kaç Euro ile onlarca, yüzlerce, binlerce insanın hayatını  kurtulabiliriz.

Anlamadığım bazıları elin Afrikalısını doyurmayalım diyebiliyor ve diğer taraftan İslam kardeşliğinden cennet umuyor.  

Evet o insanlara söz vermiştim, onları yalnız bırakmayacaktım ve maalesef ben bu sözümü yerine getiremedim, Rabbim beni afetsin. 

Ramazan Özdemir