Savaş çıkaran ülkeler, süper güç şirketler, silah satan simsarlar gülün bakalım Müslümanların uyumasına.
Biz Müslümanlar ortalığı boş bıraktık ya meydan sizlerin ya istediğiniz gibi at koşturun nasıl olsa her millet sizlere muhtaç.
Yüzyıllardır olduğu gibi şimdide çocukların ölmesine seyirci kalalım biz.
Hep bekleyelim son gülenin iyi güleceği günlerin gelmesini. Ama hiçbir şey yapmadan bekleyelim ki mesul bizler olmayalım, çünkü her zaman işimiz düşebilir bu süper güçlere.
Hep ALLAH’tan bekleyelim dile bile getirmeyelim işimize taş koyulabilir çünkü.
Hani o taksim meydanında ağaç kesilecek diye ülkeyi kaosa sokan topluluk,
Hani o kaz dağlarında maden aranacak diye ayaklanan artistler,
Nerde o karaya vuran balinaları kurtarmaya çalışan hayvan severler?
İstendiği zaman örgütlenebiliniyormuş gösterdiniz bizlere.
Neden ölen evsiz kalan Müslüman olunca sessiz kalınıyor.
Acaba artistler çoğu dijital platformlar kanallar bu süper güçlerin diye mi sesinizi çıkarmıyorsunuz. Rolsüz mü kalmaktan korkuyorsunuz yoksa birileri tarafından sesiniz mi kesiliyor.
Hadi artistler lüks yaşamlarından ödün vermek istemiyorlar burjuva kısmı zaten bana dokunmayan yılan bin yaşasın modunda bu Müslüman kardeşlerimizin hepsi mi korkak bizim savaşlarda ölen evsiz kalan çocuklarımızın taksimde kesilen ağaç kadar kıymeti yok mu?
Karaya vuran aylan bebeğin karaya vuran balina kadar değeri yok mu gözünüzde.
Kimlere peşkeş çekiyoruz insanlığımızı, onurumuzu, haysiyetimizi.
Tek derdimiz maddiyat olmuş boşuna son gülenin biz olduğunu düşünüp de kimse boş hayal kurmasın .ve kötü haber Müslüman tekrar Osmanlı gücüne döneceğinin hayalini kurma boşuna.
Benim yaşadığım gördüğüm şartlarda bunu olması mümkün değil,
Ne zamanki Osmanlı gibi önce ilim isteriz o zaman güç kendiliğinden gelir.
Peki ya şimdi ne istiyoruz?
-Tabi ki de para.
Sokakta gördüğümüz hangi milletten olursa olsun bir Müslümanı durdurup ona soralım ne olmak istersin diye.
Cevap veriyorum on kişiden dokuzu ‘zengin olmak ’diyecektir.
Üstelik sebebi, bedeli ne olursa olsun para gelsin de nerden geldiği önemli değil,
Kumar olur başkasının hakkı bana geçecek olur hiç sorun değil yeter ki para olsun sonunda.
Tıpkı Müslüman yönetici adayları gibi seçileyim para gelmeye başlasın gerisinin önemi yok seçim bittiği gün ortaklıklar verilen vaatler biter.
O yüzden fakir Müslüman ülkelerinin liderleri zengin oluyor. Onlara göre tüm mesele para, güç…
Yönettikleri halk onlara göre sadece oy pusulasına mühür basan seçmenlikten ibaret.
Ölmüşler, aç kalmışlar, evsiz kalmışlar, üşümüşler kimin umurunda.
Biz kaloriferli evlerimizde internetten alışveriş yaparken savaşta üşüyen ve havadan atılan yiyecekleri yerden toplamaya çalışan çocuklardan bi haber yaşamımıza devam edelim.
Unuttuğumuz kavram bu savaşın çocukları ölüp leş olmayacak savaşı çıkaran ve o çocukları öldüren katiller gibi.
Sonsuz mutluluk onarın aldıkları hediye olacak.
Peki ya bu savaşı isteyenler ve sessiz kalanlar kalan ömrümüze kaç ev, kaç araba ,bankamızda dijital olarak kaç para ya da ölünce bıraktığımız miras için birbirlerini yiyecek kaç evlat sığdıracak.
O zaman bu savaşta kim kazandı?
Savaşı çocuklar başlatmadı ki onlar bitirsin.
ÖLÜM RAPORLARINA YAZILACAK YAZI:
ÖLÜM SEBEBİ: DOĞMUŞ OLMALARI
GÜLÜN BAKALIM AĞLATTIĞINIZ ÇOCUKLARA KALAN ÖMRÜNÜZ NE KADAR KALDIYSA