Değerli Okurlar;
Bu yazımda sizlere Yozgat Yöresi ile özdeşleşmiş Sürmeli Türküsünün hikayesinden bahsetmek istiyorum.
Yozgat şehri 1760 yılı başlarında Bozok Yaylasının, yeşillik, etrafı ormanlarla çevrili içinde bin bir çeşit kuşun ötüştüğü bir sahada kurulurken; Yozgat halkı o zaman yarı göçebe ve sürülerini besleyerek hayvancılıkla uğraşır, hayatlarını bu yoldan sağlarlardı.
Bozok yaylasında otlayan bu sürülerin birini de Sürmeli Bey adında bir Türkmen Yörüğü otlatırdı. Halk tarafından sevilen bu yanık sesli halk ozanı elinde kavalı, sırtında sazı Yozgat´tan Akdağmadeni´ne uzanan ormanların içinde sürüsünün içinde dolaşırdı. Bazen bir çamın dibinde, sazının tellerini konuşturur bazen bir derenin kenarında kavalını çalar, aşık olduğu gönlünün sultanını düşünürdü.
O sevgili ki güzelliği Bozok Yaylasına yayılmış, ahu gözlü, sürmeli kaşlı, ay yüzlü bir güzeldi. Babası bir Türkmen beyi idi ve çok sert bir adamdı. Sürmeli Bey, ailesini salarak, babasından sevdiğini istetir, mağrur adam, kızını bir çobana vermeye yanaşmaz. Araya beyler, ağalar girer ama boşuna, bir türlü gönlü olmaz kızın babasının ve iki sevgili birleşemezler.
Üzüntüsünden sürüsünü bırakan Sürmeli Bey alır sazını eline beş çamlar mevkiinde kendine bir dergah kurar. Aşkını, yanık türküleriyle dağlara ağaçlara anlatır. Küser otağına, obasına ve Akdağlar´a kadar uzanan çamların arkasında onu bir daha gören olmaz. Dertli kavalına üflediği, işli sazına söylettiği nameler kalır geriye. O gün bu gündür dillerde yankılanır Sürmeli Bey´in türküleri. (Kaynak Türkiye Kültür Portalı)
Merhum Nida TÜFEKÇİ tarafından derlenen bir sürmeli türküsünün sözlerini sizlere sunmak istiyorum.
Dersini almış da ediyor ezberDersini almış da ediyor ezberSürmeli gözlerin sürmeyi neylerAman aman ben yarelendim aman
Bu dert beni iflah etmez del' eylerBu dert beni iflah etmez del' eylerBenim dert çekecek dermanım mı var?Aman aman gamzelim aman
Kaşın çeğmellenmiş kirpik üstüneKaşın çeğmellenmiş kirpik üstüneHavada buludun ağdığı gibiAman aman ben yarelendim aman
Çiğ düşmüş de gül sineler ıslanmışÇiğ düşmüş de gül sineler ıslanmışYağmurun damlara yağdığı gibiAman aman ben yarelendim aman