010.Filozof NOHUTÇU’ya, Mülayim SERT; “Yalnız sert olan şeyler mi gönülü kırar?” diye sormuş, o da şiirle cevap vermiştir.
DİL DE KIRARMIŞ
Mülayim SERT der ki; “Gönül hassastır;
Yumuşak olsa da dil de kırarmış.
Odun demem asla duygu esastır
Kin ile vurunca el de kırarmış.
Bilmezse haddini özünü insan,
Karanlık olurmuş gündüzün cihan,
Hakikat var iken ederse isyan
Yanlışsa, haramsa bal da kırarmış.
Taş atılsa başa, yararmış başı,
Acıyan yer, özden dökermiş yaşı,
Tahribadı derin atılan taşı
Hafif olsa bile kıl da kırarmış.
Her insan çok farklı olan bir kitap,
Herkes bir İlahi emre muhatap,
Ne kadar çirkindir yok ise edep
Doğruyu eğrilten mal da kırarmış.
Etmezse akılla bırakmaz eser,
Her haram getirir insana keder,
Pislikle yapılan çirkefle gider
Çalınıp çırpılan pul da kırarmış.
Zannetme fırtına boran yıkacak,
Kar vurunca dallar çiçek dökecek,
Başları eğecek beller bükecek
Vicdansız vurursa tül de kırarmış.
Kimsenin gözünde arama çöpü,
Doldurmuş bankada çalarak küpü,
Şişirmiş göbeği milangaz tüpü
Gözlerden dökülen sel de kırarmış.
Yaltaklık ederken yağlamış bezi,
Ekmek tavşan olmuş kendi de tazı,
Fırlıyor göklere verdikçe gazı
Muskacı üfürse yel de kırarmış.
Kar yağmış her yere kararmış hava,
İçi boş sözlerle getirir tava,
Menfaat uğruna yıktığı yuva
Yeşille maviyle al da kırarmış.
Ambalaj şahane içine bakma,
Gelen var mı diye kapıya çıkma,
Olur olmaz şeye canını sıkma
Yangından kaçarken kül de kırarmış.
Filozof Nohutçu, almalı ibret,
Ressam Halil, yazar içinde hikmet,
İşimiz aslında candan muhabbet
Bülbül gibi ötse tel de kırarmış.
