24 Nisan yaklaşıyor. Her yıl Avrupa ve ABD’deki Ermeni Diasporası iftiralarına yeni bir ekleme yapıyor. Bu tarih, aslında Osmanlı Devleti’nin 235 Ermeni Komite Lideri için gözaltı kararı aldığı, merkezlerini kapattığı ve evraklarına el koyduğu bir tarihtir. Bu tarihin iki ayrı yönü daha var:
1. Doğu Cephesi: Rus işgalini kolaylaştırmak için Mart 1915’te başlayan Van Ayaklanması 20 Nisan’da doruk noktasına ulaşıyor. Binlerce Türk ve Müslüman katlediliyor, evleri yıkılıyor, köyler yakılıyor. Öyle ki, 1. Dünya Savaşı’nın sonuna kadar Van’daki 3.400 Müslüman evinden sadece 3’ü ayakta kalabilmiştir.
2. Çanakkale Cephesi: 24 Nisan 1915 tarihi aynı zamanda; İngiliz ve Fransız donanmasının son provalarını yaptıkları ve ertesi gün çıkarma için Gelibolu açıklarına intikal ettikleri tarihtir. 25 Nisan’da çıkarma başlayacaktır. Başarmış olsalar, 1915’te Türk Yurdu işgal edilmiş olacaktı.
İngiliz ve Fransızlar batıdan, Ruslar ise doğudan Türk vatanını kıskaca alıyorlardı. Ayrılıkçı Ermeniler ise işbaşındaydı. Ermeni Komitecilerin yönlendirmesi ile 17 Ağustos 1914 Zeytun Ayaklanması ile başlayan olaylar Kayseri, Bitlis, Van, Muş, Diyarbakır, Elazığ, Erzurum, Sivas, Trabzon, Ankara, Adana, Urfa, İzmit, Adapazarı, Bursa, Musa Dağı ve Anadolu’nun birçok noktasında bir iç kalkışmaya evrilmişti. Doğu illeri ve Van’daki ayaklanma Rus ordusuna hizmet ederken, İstanbul ve çevresindeki olaylar asayiş ve güvenliğin bozulmasına neden oluyordu.
İşte bu şartlar altında 24 Nisan 1915’te alınan gözaltı kararı ayrılıkçı (Taşnak) Ermenilerin hain emellerine engel olmuştur. Türk’ün yurdunu bölmek için hazırlanan kalkışma planı bozulmuştur. Bu nedenle, ayrılıkçı Ermeniler ve Diaspora temelsiz iddialarına bu tarihi temel almışlardır.
Aradan 110 yıl geçti. Günümüzde bazı Avrupa ülkelerinde iddiaların aksini söylemek bile suç oldu. Sözde 50. yılında (1965) Uruguay ile başlatılan ve günümüzde Vatikan ile 30 diğer Hristiyan ülkenin meclislerinde kabul ettiği bir noktadayız. 30 ülkenin 17’si Avrupa ülkesidir (Fransa, Almanya, Yunanistan, Belçika, GKRY, İtalya, Vatikan, İsviçre, Hollanda, Slovakya, Polonya, Litvanya, İsveç, Avusturya, Bulgaristan, Lüksemburg, Çekya, Portekiz, Letonya). Kalanlar ise Sovyet Ermenistanı, Arjantin, Rusya, Kanada, Venezuela, Şili, Bolivya, Brezilya, Paraguay, ABD ve Meksika’dır. Dostluk ve müttefiklik ilişkisi olanlara mı şaşırmak lazım yoksa halkının dünya haritasında Türkiye’nin yerini gösteremeyecek olan ülkelere mi şaşırmak lazım?
Ayrılıkçı Ermenilerin ve Diaspora’nın iddialarını yayma konusunda iyi çalıştığı, artık ispata gerek duymadan kabul ettirme aşamasına ulaştığı ve bu iddianın artık iftiraya dönüştüğü aşikardır.
Bir bireye yapılan iftiraya birey kendisi karşı çıkar veya gücü yettiği takdirde bir avukat ile savunmasını yapar. Ancak, bu iftira bir ulusa yapılmakta, Yüce Türk Milleti’ne yöneltilmektedir. Buna ulusça karşı koymak gerekir. Bunun için ulusumuzu bilgilendirmek, bilinçlendirmek zorunluluğu vardır. Tüm vatandaşlarımızın da buna bireysel olarak karşı çıkması gerekir. Bu iftiraya karşı koyuşu kuvvetlendirecek unsurlar sivil toplum kuruluşlarıdır. Vakıflar, dernekler, odalar, birlikler, partiler, kooperatifler, vs…
Tüm sivil toplum kuruluşlarının bu milli meseleye gönül vermesi, milletimizi bilgilendirmesi ve bilinçlendirmesi çok mühimdir. Avrupa’da ve Amerika’da iftiranın silinmesi için çalışacak kuruluşların varlığı hayati öneme sahiptir. Hatta, merkezi Ankara’da bulunan Türk-Ermeni Konusunu Araştırma (TEKAR) Vakfı’nın şubelerinin veya bu konuya gönül verecek derneklerin açılması Yüce Milletimizi aydınlatacak ve bu iftiraya topluca karşı koymamızın önünü açacaktır.
Sonraki yazılarımızda TEKAR Vakfı’nın çalışmalarını ve Ermeni konusunu daha ayrıntılı bir şekilde inceleyeceğiz.
KAYNAKLAR
Genelkurmay ATASE Yayınları, Ermeni Komitelerinin Amaçları ve İhtilal Hareketleri, Ankara 2003, s. 164.
Mc.Carthy, Justin, Ölüm ve Sürgün, İstanbul, 1995, s.273.
Sarınay, Yusuf, “What happened on April 24, 1915? The Circular of April 24, 1915, and the Arrest of Armenian Committee Members in Istanbul, Int. Turkish Studies Vol 14, Nos.1&2, 2008, s.78.
Selvi, Haluk, Geçmişten Günümüze Ermeni Sorunu ve Avrupa, Sakarya Üni. Türk-Ermeni İlişkileri Araştırma Merkezi Yayını, Sakarya, 2006, S.102.
