ben bu çağın en kırılgan yanıyım
içimde hiç bitmez
uzaklara gitmek kıvranması
hiç gelemem gittiğim yerden
sözgelimi yeni yeşermiş bir bahçeden
her ton maviden yapılmış
bir iç ve bir küçük ülkeden
seni de severim ama bu arada
sen kimsin
kulağımda sesin yankılanıp durur durmadan
gözümden gözlerin geçer
bulutlar geçer içimden
ben bu çağın en yanık yanıyım
suretine ayna beğenmeyenim
saçlarına yakışacak bir ırmak bulamayan
sana da inanırım ama bu arada
öyle güzel göç ederim ki sözlerine
bir daha gelemem
gittiğim hiç bir yerden
ben bu çağın çağdışısıyım
ondan sevmez şehirler beni
ondan sevmem ben şehirleri
köylülerle olan vebalı temasımı saymazsak
aşağı yukarı
kimsesizim bile denilebilir
annemi severim ama
annemin kalbindeyim
kuşlara bakarız incecik ağlarız annemle
bir de onu yavaş yavaş öldürmesem
kalbindeyim dedim ya
sanırım ölüyoruz annemin kalbi ile birlikte
ruhum bu çağın en kurak kesitidir
içimden savaşmak gelir de kıyamam
çocuk ağlamasına
kadın ağlamasına
annemin ağlamasına
içimden bağırmak gelir
ruhum bu kentin en kurak yeridir
bağırmak bağırmak bağırmak gelir içimden
annem kalbimin en güzel yeridir
seni de severim bu arada
ölesiye severim
kırk eza bin cefa severim seni
gözlerin geçer göz pınarlarımdan
turgutu edibi ismeti fazıl oğlu necip beyi
maraşlıların tekmil cümlesini severim
damarlarımda yangınlar kundaklar onlar
evliya vardır ve birdir
baha bir o kadar diridir
hüzne büyük saygım var
ben bu çağın en neşesiz yeriyim
her ses bende
bir ilk ya da son baharı uyandırabilir
annemin adaşıdır ruh ikizim ne tesadüf
yabani bir anlamla yaklaşırım elektrikli aletlere
koşarım karnına bilmecelerin
saçlarıma bin volt ceryan yemek isterim ne tuhaf
durmadan ölmek isterim de
feyz tutar beni bırakmaz
ben bu çağın en kısacık yeriyim
ömrüm bitmek bilmez
melekler görünmez bana
dünya sarılır sarıldıkça sırtıma
seni de severim ama
sen kalbimin en içindesin
sana şarkılar şiirler söyleyesim
masallar anlatasım
saçlarına doğru secde edesim
kalbinde kalıp ölesim var
annem martı sever
çok az görmüştür martı ama olsun
yine de sever
ben seni severim annemi severim
senin ve annemin gülmenizi severim
çok az görmüşümdür ama olsun
yine de severim
aklıma zaman takılır bunalırım
mekan takılır bunalırım
ben bu çağın en mekanik yanıyım
ucu yakılmış bir mektuba benzetirim kendimi
işlenmiş bir mendile ya da dişlenmiş elmaya
-mendili işle yolla
işle gümüşle yolla
içine üç elma koy
birini dişle yolla-
ben bu çağın çok öksüzüyüm
babam en çok kızını sever
zaten her baba en çok kızını sever
her kız en çok babasına aşık
ben bunun anlamını anlıyorum da
ve fakat anlatamıyorum bir türlü babama
annem beni anlar ama
içimde yanan şeyi görür o
ben bu çağın en ağlak yanıyım
gözyaşım akmaz kaskatıyım
bin savaş çıkar her gece düşümde
bin bir bela alırım her nefesimi
sigaraya son vermeyi hiç düşünmem
seni sevmekten vazgeçmeyi hiç düşünmem
anneme sızlanmaktan/anneme sızlamaktan
hiç vazgeçmem
ben bu çağın en onulmaz kısmıyım
ben bu çağın yıkık dökük yanıyım
içimde türlü deprem
her an göğe bakarım dursuz duraksız
gökten de bana bakan biri var mı diye
