Zamanın birinde Anadolu'dan İstanbul'a göç eden kadın ve kocadan oluşan bir çekirdek aile varmış. İstanbul'un ücra bir semtinde bahçeli bir tutmuşlar.
Adam sütünü sağıp satarım düşüncesiyle bir adet inek satın almış. Gel zaman git zaman adam bir litre bile süt satamamış. Karısı bu durumdan iyice rahatsız olup kocasına git bir bilene, âlime , hocaya danış bakalım bu İstanbul'da satış yapabilmek için ne yapmalıyız? Nerede hata yapıyoruz. Adam karısının sözüyle bir âlime danışır. Âlim adam “Eğer süt satmak istiyorsan süte su karıştır.” Adam âlime çok sinirlenmiş “Seni saygı duyulan bir insan zannedip fikrini sorduk sen bize kötüyü öneriyorsun” demiş ve karısına bahsetmeden yine süt satmaya çıkmış. Yine günlerce süt satamamış.
Adamın karısı yine birgün kocasına biz halen süt satamıyoruz. Sen bir âlime soracaktın ne oldu ne dedi sana diye sormuş. Adamda dayanamamış anlatmış karısına âlimi suçlayarak. Aradan geçen bir kaç gün sonra adam süt satmaya başlamış. İşin tuhaf tarafı 10 litre götürürse 10 litre, 20 litre götürürse 20 litrenin hepsini satıyormuş. Karısına birgün hanım ben senden 10 litre süt isteyince 10 litre, 20 litre isteyince 20 litre süt veriyorsun inek sayısı aynı inek aynı bu süt nasıl çoğalıyor.
Karısı adama ben süte su karıştırıyorum günlük ne kadar istersen o kadar su koyuyorum. Adam bu şaşkınlıkla âlime gider. “Hocam bizim hanım senin dediğini yapmış süte ne kadar su katarsak o kadar çok satılıyor. Temiz saf sütü kimse almazken su katılmış süt çok fazla satılıyor.” Hoca cevaben “Bu insanlar kötülüğe kötü şeylere alıştıkları için iyi şeyler hoşlarına gitmiyor iyi olan öteleniyor.”
Bu dünya kötülüğün dünyası mıdır?
İyilik hep kaybeden taraf mıdır?
İyi insanlar enayi, saf insanlar kandırılmalık birer müşteri olarak mı görünür?
Herkes kötü olsa dünya daha iyi olurdu. Suriye Amerika kadar acımasız bir ülke olsaydı bu kadar savaş açamazdı. Nitekim bu durum Rusya Ukrayna savaşı içinde geçerli.
Bırakalım iyi insan olmayı, bırakalım kötülüğü efendilik olarak görenlere meze olmayı. Başaramayacağız dünyayı iyilikle kurtarmayı. Biz anlatamayız insanlara öleceklerini, biz anlatamayız iyiliğin olduğu dünyanın daha güzel bir yer olacağını çünkü Allah-u Teâlâ’nın binlerce mucizesini görmeyenler, kendine faydası olmayan iyilerin sözlerini mi anlarlar? Herkes iyi olamıyorsa, herkes kötü olsun.
Kötüler kötülere kötülük yapacak kadar cesur değildir.
